อาทิตย์แรก 16-23/06/2558
ตื่นตั้งแต่ตีห้า เพื่ออาบน้ำแต่งตัวไปสนามบินอุดรฯ ก่อนออกจากบ้าน ตายาย พ่อ แม่ น้าดิ๊กผูกแขนให้เพื่อเราจะได้เดินทางปลอดภัย และทำบุญตักบาตรตอนเช้าเพื่อเป็นสิริมงคล
พอถึงสนามบินเข้าไปรอหน้าเกรทข้างๆมีสาวน้อยตาน้ำข้าวชาวดัชนั่งดูรูปถ่ายที่ถ่ายกับเพื่อนๆคนไทยร้องไห้น้ำมูกนี่ไหลย้อยเลย กะจะคุยด้วยแต่กลัวขัดจังหวะเลยนั่งเล่นเฟสต่อ
ระหว่างเดินทางบนท้องฟ้า ด้านหลังที่นั่งเรามีคนนั่งถัดไปเป็นชายหนุ่มตาน้ำข้าวนิสัยฮ่วยมาก นั่งเอาเข่ากระแทกหลังเบาะที่นั่งเราตลอดการเดินทางเลยอยากจะด่ามาก แต่ก็ต้องรักษามารยาทไทยไว้ทำเป็นทองไม่รู้ร้อนไป นอนหลับๆตื่นเพราะหนุ่มไร้มาราทผู้นี้ เปิดม่านหน้าต่างทีไรก็ไม่มืดสักทีแลเห็นแต่ท้องฟ้ากับก้อนเมฆอันกว้างใหญ่และปลายภูเขาริบหรี่ มองดูนาฬิกาเที่ยงคืนกว่าแล้ว ซึ่งเราบินออกจากไทยตั้งแต่เที่ยงวัน
 |
| เวลาอาหารเย็น วันนี้ |
 |
| ถึงแล้ว...เยอรมัน |
พอลงถึงสนามบินแฟรงเฟริสก็เดินตามชาวเมืองเขาไปเพื่อไปรอรับกระเป๋า แต่ก่อนถึงเป็นด่านตรวจคนเข้าเมือง เราก็ไปต่อคิว ตายายป้าๆลุงๆก็มาต่อตาม พอถึงคิวเรา เจ้าหน้าที่หนุ่มอายุราวๆ 30 ปีมองเราไม่กระพริบตาเลยเชียว เวลาถามสีหน้าอย่างจะกลืนกินเรา
"เราจะรอดไหม ภาษาดัชก็ไม่ได้ อังกฤษก็ เสน็กๆฟิชๆ คิดในใจ"
>>> คุณพูดภาษาอังกฤษได้ใช่ไหม ... Yes, I can speak english a littlebit.
>>> คุณมาทำอะไรที่นี่...I come here for travel and visit my boyfriend.
>>> คุณจะไปที่ไหน อยู่กี่วัน กำหนดกลับวันไหน ... I will going Schmalkalden will live here about 87 day and will go back to my country on 10 sebtember so.
>>> เอาที่อยู่กับเบอร์โทรแฟนคุณมา ฉันจะโทรถาม... OK, This is my flight and the addess where i live and Phonenumber my boyfriend. Woud you like to call ,You can call him, him wait to pick me up outside now.
เป็นต้น
เจ้าหน้าที่ข้างๆ อายุประมาณ 40 เอ่ยว่าคุณจะโทรทำไม เขามีที่อยู่ให้มีเบอร์โทรและเที่ยวบินให้แล้ว หนุ่มน้อยหน้าจ๋อยพร้อมคิ้วขมวด
>>> อย่าพึ่งไปช่วยฉันแปลภาษาหน่อยพวกเขาพูดอังกฤษไม่ได้มาจากเมืองเดียวกันกับคุณ
(แม้ๆทีอย่างนี้นะ) ... OK
พอเดินออกมา นึกว่าจะไม่ถูกไต่สวนอีก ที่ไหนได้มีอีกค่ะ ก่อนลงบันไดเลื่อนไปรับกระเป๋าค่ะ
>>> สวัสดีครับ คุณมาจากที่ไหน มาทำอะไรที่นี่ มาคนเดียวหรอ มากี่วัน ... Hello, I´m come from Thailand I come to Germany for Travel and visit my Boyfriend. Yes, I come here alone him wait me outside.
>>>ขอสอบถามหน่อยนะครับ คุณมาเที่ยวที่นี่นำเงินมาเยอะไหม ใช้จ่ายเยอะไหม คิดเป็นเงินยูโรเท่าไหร่ครับ ... Yes, you welcome. I,m come here live free eat free my boyfriend pay for me all I not have to pay anything so. money for come here to Travel it thai baht about 200,000 b. I don´t know so how Euro.
>>>นั้นผมขอพลาสปอร์ตคุณเพื่อตรวจสอบหน่อยนะครับ... OK, no problem.
เอ่อ...ยังดีที่พูดไพเราะและยิ้มแย้ม
เป็นต้น
อีป้าคนไทยถาม
>>> ทำไมออกมาช้าจัง ... อ้อเจ้าหน้าที่สอบถามข้อมูลอยู่ค่ะ ถามเยอะนิดหนึง
เขาไม่ถามฉันเลยเขาสุ่มเอา เอาคิดว่าคุณจะมาขายตัว เขาดูจากการแต่งตัว... อ้อ! หรอค่ะ ไม่รู้นะค่ะเนี๊ย (อีบ้า การแต่ตัวตรูเหมือนกระหรี่มาขายตัวหรอ จะให้ฉันแต่งตัวซอมซ่อดูหลังเขาเหมือนป้าไม่เอาหรอก)
กว่าจะถึงที่รับกระเป๋า พอรับกระเป๋าเสร็จาทางออกไม่เจอ ทุกอย่างเขียนเป็นดัช แลไม่เห็นภาษาอังกฤษเลย ... Where Exit?
จะดูชาวเมืองเขา เราก็ออกมาช้า มีแต่ป้าๆตา ยาย นั่งรอกระเป๋าผิดที่ รอบนี้เราก็ช่วยหลายชีวิตได้บุญหลายรายเชียว ป้าๆลุงๆ ตายาย ต่างมองหาเราบอกเรารอ พาออกไปข้างนอก
เรามองหาทางออกไม่เจอเช่นกัน เห็นแต่ผู้ชาย 4-5 คนยืนคุยกันที่โต๊ะขาวยาว จึงถามหาทางออก... Excuse me!This is the Exit right.
>>> คุณมาจากไหน ... Im from Thailand .
>>> โอ้ สวัสดีครับ คุณมาจากเมืองอะไร แล้วมาที่นี่จะไปไหนต่อครับ... Wow , you can speak Thai im so happy. I´m come from Udonthani , I will going to Schmalkalden .
>>> โอ้ ผมรู้จักอุดร ที่นั่นสวย ผมเคยไป บราบรา... Oh really, I hope you have time to holiday in Thailand again soon so.....So Sorry by Boyfriend waiting me.
เป็นต้น
ถึงสนามบินเวลาท้องถิ่น 19.30 น. ต่อออกมาเจอแฟนได้ก็ปาไปประมาณ 20.30 น. เดินออกจากช่องประตูแลเห็นแต่รอยยิ้มผู้ชาย 2 คนยืนรอที่ทางออกนั่นคือแฟนและและเพื่อนแกที่มารอรับเรา "อ้อมกอดอุ่นๆ ช่างแสนดี เพราะที่นี่ากาศหนาวมาก"
แล้วเราก็ออกเดินทางต่อเพื่อไปยังชมาลกาลเดน ใช้เวลาเดินทางอีก 3 ชั่วโมงจากแฟรงเฟริส ตูดนี่รากงอกเลยแระ
ระหว่างทางเป็นภูเขา ป่า ทุ่งข้าวที่ใช้ทำเบียร์ ทุ่งธัญพืชสำหรับอาหารสัตว์ พอถึงช่วงเป็นป่ากวางหนุ่มได้วิ่งมาตัดหน้ารถเสียชีวิตทันที เราต้องหยุดรถรอตำรวจมาเกือบชั่วโมง ไฟหน้ารถแตกและสีถลอกถึงเนื้อรถ อากาศก็หนาวมาก เวลาประมาณ 4-5ทุ่มของที่นี่ ถึงบ้านก็ประมาณเที่ยงคืน
ทุกๆวันตอนเช้าแฟนเราจะไปเก็บสตอร์เบอร์รี่ให้ อาทิตย์นี้เรากินจนหน้าจะเป็นสตอร์เบอร์รี่ และทุกๆวันแฟนก็จะทำอาหารให้ทานครบทั้ง 3 มื้อ เราช่างโชคดีจริงๆ ว่าไหม
วันต่อมาแฟนก็พานั่งรถชมเมือง เป็นอะไรที่ตื่นเต้นมากสำหรับสาวบ้านนอกเข้ายุโรปครั้งแรก ชมาลาลเดนเป็นเมืองเล็กๆของทรือริเจน ชมาลาลเดน มายนิเงน ทรือริเจนของเยอรมัน เมืองนี้มีความสำคัญต่อเยอรมันและยังคงรักษาประวัติศาสตร์ ลักษณะบ้านเป็นบ้านปูนลายไม้อายุกว่า 400ปี บ้านที่เราอาศัยอยู่เป็นส่วนหนึ่งของปราสาทเก่าสวยมากสำหรับเรา และทุกวันนักท่องเที่ยวที่มาเที่ยวที่นี่ก็จะถ่ายภาพบ้านหลังนี้
อาทิตย์นี้เป็นวันเกิดพี่สาวแฟนเรา จึงถือโอกาสนี้มอบของฝากจากอุดรฯให้พี่สาว 2คนกับแม่ เราไปร่วมงานก็บ่ายกว่าๆ ลักษณะการจัดงานที่นี่มีคนในครอบครัวและเพื่อนสนิทจริงๆเท่านั้น ไม่เหมือนที่ไทยเรา เมื่อทุกคนมาพร้อมกันนั่งครบโต๊ะประมาณ 12 คนก็จะเป็นการดื่มกาแฟ และเค้ก ไม่มีการเป่าเทียนเลย...แปลก นั่งคุยกัน 1-2 ชั่วโมง ต่อด้วยครื่องดื่มไวท์เบียร์และขนมขบเคี้ยวเบาๆ สนทนาคบขันกันต่ออีก 1-1.30 ชั่วโมง แล้วค่อยเป็นอาหารมื้อค่ำ ทุกคนพูดภาษาเยอรมัน เราก็ได้แต่นั่งยิ้ม นั่งเอ๋อๆไปอาทิตย์นี้เป็นอาทิตย์แรกที่ยังคงตื่นเต้นอยู่ และเป็นช่วงที่ต้องทำการปรับสภาพการอยู่ การกิน การนอน เวลาที่นี่ช้ากว่าเมืองไทย 5 ชั่วโมง สว่างตอนตี 4 ฟ้าเริ่มมืดตอน 4 ทุ่ม เป็นอะไรที่แตกต่างมากๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น